Οι φλεγμονές των ούλων και οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Οι φλεγμονές των ούλων είναι από τις πιο συχνές παθήσεις στον άνθρωπο. Οι περισσότεροι που πάσχουν από νοσήματα των ούλων δεν το γνωρίζουν αλλά και συχνά δεν θερα- πεύονται σωστά. Οι δυο πιο σημαντικές φλεγμονές είναι η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα. Και οι δυο προκαλούνται από την μικροβιακή οδοντική πλάκα, που είναι ένα λευκό-κίτρινο, κολλώδες στρώμα μικρόβιων το οποίο σχηματίζεται πάνω στα δόντια και το οποίο μπορεί να ενασβεστιοποιηθεί και να μετατραπεί σε πέτρα (τρυγία). Αν παραμεληθεί η καθημερινή υγιεινή του στόματος τότε τα μικρόβια αυτά πολλαπλασιάζονται και προκαλούν αρχικά μια επιφανειακή μόλυνση των ούλων που ονομάζεται ουλίτιδα. Ουλίτιδα έχει το 90% των ανθρώπων από την παιδική ακόμα ηλικία.

Όταν η ουλίτιδα παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα αθεράπευτη ή δεν αντιμετωπιστεί σωστά τότε μετεξελίσσεται σε περιοδοντίτιδα. Η περιοδοντίτιδα είναι μια σοβαρότερης μορφής μόλυνση η οποία προσβάλει τα ούλα και το οστό που στηρίζει τα δόντια. Η τελική συνέπεια της περιοδοντίτιδας είναι η ολοκληρωτική καταστροφή των ιστών γύρω από τα δόντια με αποτέλεσμα αυτά να κουνιούνται και τελικά να πέφτουν. Περίπου 10-15 τοις εκατό των ενήλικων έχει έντονο πρόβλημα περιοδοντίτιδας και χρειάζεται ειδική θεραπεία για την αντιμετώπιση αυτής της μόλυνσης. Τα γνωρίσματα της περιοδοντίτιδας είναι ούλα πρησμένα και χαλαρά που ματώνουν εύκολα κατά το πλύσιμο ή τη μάσηση, δόντια που έχουν αρχίσει να κουνιούνται ή να μετακινούνται και να δημιουργούνται διαστήματα. Τα ούλα μπορεί να υποχωρούν και οι ρίζες των δοντιών να αποκαλύπτονται με αποτέλεσμα την ευαισθησία των δοντιών και μια αντιαισθητική εμφάνιση του στόματος. Πύον μπορεί να δημιουργείται μέσα στα ούλα και να παροχετεύεται στο στόμα γύρω από τα δόντια ή να δημιουργεί αποστήματα. Τα περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα όμως, δεν είναι ορατά μέχρις ότου το νόσημα είναι σε αρκετά προχωρημένο στάδιο. Γι’αυτό το λόγο πρέπει να γίνονται τακτικοί έλεγχοι της υγείας των ούλων και αποτελεσματική θεραπεία των νοσημάτων αυτών από τον περιοδοντολόγο (οδοντίατρος ειδικευμένος στα νοσήματα των ούλων) ή τον γενικό οδοντίατρο.

Σχέση με καρδιαγγειακές παθήσεις.
Τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια γίνονται έρευνες οι οποίες έχουν συνδέσει την περιοδοντίτιδα με αλλά νοσήματα του οργανισμού όπως με τις καρδιαγγειακές παθήσεις, τις επιπλοκές της εγκυμοσύνης, τα πνέυμονο-αναπνευστικά νοσήματα, το σακχαρώδη διαβήτη και αλλά. Ο συσχετισμός αυτός φαίνεται αναμενόμενος αν αναλογιστεί κανείς ότι η μολυσμένη επιφάνεια που συνιστούν τα ούλα ενός ασθενή με βαριά περιοδοντίτιδα μπορεί να φτάσει τα 50-70 τετραγωνικά εκατοστά, περίπου δηλαδή το εμβαδόν που έχουν οι παλάμες των δυο χεριών.
Οι περισσότερες μελέτες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα αφορούν τη σχέση της περιοδοντίτιδας με τα καρδι- αγγειακά νοσήματα. Έχει διαπιστωθεί ότι η στοματική υγεία ασθενών με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου είναι σημαντικά χειρότερη από ότι σε υγιείς ανθρώπους, καθώς επίσης και το ότι η στοματική υγειά είναι ένας παράγοντας κίνδυνου για θνησιμότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα. Η μόλυνση αυτή των ούλων μπορεί να επηρεάσει τη δημιουργία αθηροματικών πλακών και να οδηγήσει σε μια πιθανή μελλοντική εμφάνιση οξέων συμβαμάτων όπως το έμφραγμα του μυοκαρδίου και το εγκεφαλικό επεισόδιο. Διαφορετικά κριτήρια καρδιαγγεια-κής νόσου όπως για παράδειγμα, καρδιακό και εγκεφαλικό ισχαιμικό επεισόδιο, θανατηφόρο ή μη θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου έχουν χρησιμοποιηθεί, καταλήγοντας σε κοινό συμπέρασμα, ότι δηλαδή τα νοσήματα των ούλων επιβαρύνουν την εξέλιξη των ασθενειών της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων. Επίσης το πάχος της καρωτίδας, το οποίο αντιπροσωπεύει και το βαθμό αθηροσκλήρυνσης στην αρτηρία αυτή, αυξάνεται με την αύξηση της βαρύτητας της περιοδοντικής φλεγμονής. Μελέτες αναφέρουν ότι άτομα με ήδη εγκατεστημένη περιοδοντίτιδα είχαν 25% περισσότερο κίνδυνο να εμφανίσουν στεφανιαία νόσο σε σύγκριση με από ανθρώπους με υγιές περιοδόντιο, ενώ άλλοι ερευνητές έχουν αναφέρει ότι το ποσοστό αυτό μπορεί να κυμαίνεται από 20% έως και 80%. Είναι σημαντικό να προσθέσουμε ότι τα αποτελέσματα αυτά είναι ανεξάρτητα άλλων γνωστών επιβαρυντι- κών για καρδιοαγγειακά νοσήματα παραγόντων όπως το κάπνισμα, η ηλικία, η συγκέντρωση λιπιδίων, χοληστερίνης και τριγλυκεριδίων στο αίμα, η κοινωνική τάξη και ο τρόπος ζωής, ο διαβήτης. Αυτό σημαίνει ότι οι βλαβερές επιδράσεις της περιοδοντίτιδας οφείλονται αποκλειστικά και μόνο σε αυτήν. Πρέπει βέβαια να αποσαφηνιστεί ο μηχανισμός μέσω του οποίου επηρεάζει η μόλυνση των ούλων την γενική υγειά και ειδικότερα τα νοσήματα της καρδιάς και των αγγείων. Διάφοροι τέτοιοι μηχανισμοί έχουν ερευνηθεί και η εξέταση τους συνεχίζεται ακόμη. Είναι πάντως σαφές ότι στα άτομα με περιοδοντίτιδα τα μικρόβια της οδοντικής πλάκας αλλά και οι τοξικές ουσίες που αυτά παράγουν, περνούν μέσω των ματωμένων και εξελκωμένων ούλων στην κυκλοφορία του αίματος και προκαλούν επαναλαμβανόμενα παροδικά επεισόδια βακτηριαιμίας. Μέσω της κυκλοφορίας του αίματος μπορούν άμεσα να επιδράσουν στο τοίχωμα των αγγείων, στις ήδη υπάρχουσες αθηροματικές βλάβες καθώς και στο υπόλοιπο σώμα. Επίσης η περιοδοντίτιδα προκαλεί την παραγωγή συγκεκριμένων ουσιών από των ανθρώπινο οργανισμό οι οποίες με τη σειρά τους παίζουν αρνητικό ρόλο στην εξέλιξη άλλων νοσημάτων. Γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η στοματική υγεία επιδρά στην γενική υγεία του οργανισμού και ότι πρέπει να λαμβάνει ιδιαίτερη προσοχή. Ο Ιπποκράτης είχε ήδη κάνει αυτό τον συσχετισμό από το 400 π.Χ. Τα ερωτήματα είναι ακόμη πολλά αλλά οι υπάρχουσες ενδείξεις δεν μπορούν να παραμεληθούν. Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπεία των ασθενειών των ούλων συμβάλουν στην διατήρηση όχι μόνο ενός υγιούς στόματος αλλά και της γενικότερης υγείας του οργανισμού.

Λονδίνο — Τα άτομα που φορούν σκουλαρίκι στη γλώσσα αναπτύσσουν κενά μεταξύ των μπροστινών δοντιών, ως αποτέλεσμα του παιχνιδιού που κάνουν με το σκουλαρίκι, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Clinical Orthodontics.
Ειδικοί του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο εξηγούν ότι εκτός από την ανάγκη κοσμετικών επεμβάσεων για την αποκατάσταση των οδοντικών κενών, τα άτομα κινδυνεύουν επίσης να εκδηλώσουν λοιμώξεις.
Στην μελέτη αναφέρεται η περίπτωση ενός ασθενή που χρειαζόταν να φορέσει σιδεράκια για την διόρθωση του κενού μεταξύ των δοντιών.
Οι επιστήμονες εξηγούν ότι όσοι έχουν σκουλαρίκι στη γλώσσα τείνουν να πιέζουν το σκουλαρίκι προς τα δόντια και ασυνείδητα δημιουργούνται κενά και άλλα προβλήματα.
Ειδική μνεία κάνει η Δρ Σαουσαν Ταμπαα στην περίπτωση μιας 26χρονης ασθενούς που δεν είχε κενό μεταξύ των δοντιών της πριν αποφασίσει να φορέσει σκουλαρίκι στη γλώσσα της.

Μετά από επτά χρόνια, δημιουργήθηκε κενό μεταξύ των δύο μπροστινών δοντιών της άνω γνάθου, επειδή όπως παραδέχθηκε η ίδια, συχνά πίεζε το μεταλλικό σκουλαρίκι ανάμεσα στα δόντια της.
Η ερευνήτρια εξηγεί ότι το τρύπημα της γλώσσας μπορεί να συντελέσει και σε σοβαρότερες βλάβες, καθώς έχει ήδη ενοχοποιηθεί για αιμορραγίες, μολύνσεις, τραυματισμούς των ούλων και αποστήματα στον εγκέφαλο.

Οι παθήσεις των ούλων, (ουλιτιδα ή περιοδοντίτιδα), ξεκινούν με την εμφάνιση ενος απλού ερεθισμού στα ούλα, άν όμως δεν θεραπευτούν έγκαιρα μπορούν να επηρεάσουν και σταδιακά να καταστρέψουν τους ιστούς που επριβάλλουν και στηρίζουν τα δόντια.

Οι παθήσεις των ούλων είναι μολύνσεις των περιοδοντικών ιστών, δηλαδή των ούλων, των συνδετικών ιστων ή/και των οστών των γνάθων.
Η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα είναι οι δύο κύριες μορφές παθήσεων των ούλων.
Χωρίς την έγκαιρη και σωστή θεραπεία τους, τα δόντια θα χάσουν την στήριξη τους και είτε θα πέσουν είτε θα χρειαστεί η εξαγωγή τους απο τον οδοντίατρο.
Αν η περιοδοντική νόσος αντιμετωπιστεί στα αρχικά της στάδια μπορεί εύκολα να θεραπευθεί, για αυτό είναι σημαντικό να επισκεφθείτε τον οδοντίατρο σας μόλις παρατηρήσετε τα πρώτα συμπτώματα ουλίτιδας.

Τα αίτια των περιοδοντικών παθήσεων

Η συγκέντρωση μικροβιακής πλάκας και τρυγίας (πέτρας) είναι η συνήθης αιτία της ουλίτιδας, και σχεδόν πάντα είναι αποτέλεσμα ανεπαρκούς στοματικής υγιεινής.
Αν το ανεπαρκές βούρτσισμα των δοντιών επιτρέψει την υπερανάπτυξη της πλάκας, συμβαίνουν σημαντικές αλλαγές στην σύνθεση της που έχουν σαν αποτέλεσμα την υπερίσχυση Gram- βακτηρίων που είναι υπεύθυνα για την πρόκληση φλεγμονών.
Τα βακτήρια εισβάλλουν στούς χώρους ανάμεσα στα δόντια και τα ούλα και μολύνουν τους περιοδοντικούς ιστούς. Τα μικρόβια που αποτελούν πλέον την οδοντική πλάκα με τον μεταβολισμό τους απελευθερώνουν τοξίνες, ενεργοποιώντας τον ανοσοποιητικό μηχανισμό του σώματος, που αρχίζει να παράγει ουσίες για να αμυνθεί έναντι των βακτηρίων.
Οι αμυντικοί αυτοί παράγοντες, για να προσβάλλουν και εξουδετερώσουν την μόλυνση, επιτίθενται στα μολυσμένα κύτταρα των περιοδοντικών ιστών. Το αποτέλεσμα είναι η βαθμιαία καταστροφή των μολυσμένων ούλων, συνδετικού ιστού και οστού
Τα βακτήρια που κυρίως σχετίζονται με τις παθήσεις των ούλων είναι: Actinobacillus (A.) actinomycetemcomitans and Porphyromonas (P.) gingivalis. Αλλα εμπλεκόμενα βακτήρια είναι : Bacteroides (B.) forsythus , T. denticola, T. sokranskii and P. intermedia.

Συμπτώματα και σημεία ουλίτιδας και περιοδοντίτιδας
Πολλοί ασθενείς επισκέπτονται τον οδοντίατρο τους με περοδοντικές παθήσεις που βρίσκονται ήδη σε προχωρημένο στάδιο, διότι πολλοί δεν γνωρίζουν πως να αναγνωρίσουν μια περιοδοντική νόσο στο αρχικό της στάδιο.
Υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά συμπτώματα που μπορούν να μας βοηθήσουν για την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση τών προβλημάτων των ούλων:

1. Αιμορραγία των ούλων κατα το βούρτσισμα ή τη χρήση οδοντικού νήματος
2. Κόκκινα, ευαίσθητα, ερεθισμένα ή πρησμένα ούλα
3. Απώλεια της πρόσφυσης των ούλων απο τα δόντια – δημιουργία θυλάκων
4. Υφίζηση (υποχώρηση) των ούλων
5. Ευαισθησία των δοντιών ή πόνος κατα την μάσηση
6. Επίμονη άσχημη αναπνοή ή άσχημη γεύση στο στόμα
7. Αυξημένη κινητικότητα των δοντιών
8. Εμφάνιση πύον ανάμεσα σε δόντια και ούλα

Η εμφάνιση πόνου είναι πολύ σπάνια σύμπτωμα στις παθησεις των ούλων, και αυτό εξηγεί σε ένα βαθμό γιατί πολλοί ασθενείς δεν δίνουν την απαραίτητη σημασία στο πρόβλημα. Πολλοί επίσης αγνοούν τα συμπτώματα της ουλιτιδας θεωρώντας εσφαλμένα ότι κάποια απο αυτά, πχ. το πρήξιμο ή το ματωμα των ούλων, είναι φυσιολογικά.

Ουλίτιδα
Η μικροβιακή πλάκα παράγει τοξίνες που ερεθίζουν τους ιστούς των ούλων. Ουλίτιδα είναι η φλεγμονή των ούλων και χαρακτηρίζεται απο ερυθρότητα, πρήξιμο και μερκές φορές μάτωμα των ούλων κατα το βούρτσισμα. Τα ούλα αρχίζουν να υποχωρούν και να ματώνουν, χάνοντας την πρόσφυση τους με τα δόντια και αφήνοντας εκτεθιμένο μεγαλύτερο τμήμα της μύλης ή και τμήμα της ρίζας του δοντιού.
Σε αυτό το αρχικό στάδιο της ουλίτιδας, οι βλάβες μπορούν να αντιστραφούν με σωστή στοματική υγιεινή. Δεν έχουν συμβεί ακόμη μόνιμες βλάβες στους συνδετικούς ιστούς ή το οστό οι οποίες να απαιτούν περιοδοντική θεραπεία.

Περιοδοντίτιδα
Τα βακτήρια της πλάκας αρχίζουν να εισχωρούν ανάμεσα στα δόντια και τα ούλα, όπου το περιβάλλον ευνοεί την ανάπτυξη αναερόβιων μικροβίων κάτω απο την επιφάνεια των ούλων. Περιοδοντικοί θύλακοι αρχίζουν να σχηματίζονται κάτω απο την γραμμή των ούλων. Ο συνδετικός ιστός και το οστό που περιβάλλει το δόντι μολύνεται. Οι βακτηριακές τοξίνες αλλά και τα αμυντικά ένζυμα του ανοσοποιητικού συστήματος που μάχονται την μόλυνση, αρχίζουν να καταστρέφουν τους περιοδοντικούς ιστούς που συγκρατουν τα δόντια στη θέση τους.
Σε αυτό το στάδιο, οι περιοδοντικοί ιστοί υφίστανται μόνιμες βλάβες. Η περιοδοντική θεραπεία και βελτιωμένη στοματική υγιεινή μπορούν να αποτρέψουν περαιτέρω βλάβες.

Προχωρημένη περιοδοντίτιδα
Καθώς η περιοδοντίτιδα προχωρά, οι περιοδοντικοί θύλακοι βαθαίνουν και συνεχώς μεγαλύτερη μάζα συνδετικών ιστών και οστού καταστρέφεται. Η θεραπεία περιοδοντίτιδας πρέπει πλέον να γίνει απο ειδικό περιοδοντολόγο.

Είναι πολύ σημαντικό να επισκεφτείτε τον οδοντίατρο σας μόλις δείτε τα πρώτα σημάδια ουλίτιδας.Στα αρχικά στάδια, η θεραπεία είναι πολύ πιο εύκολη.
Επίσης είναι απόλυτα επιβεβαιωμένο, οτι οι παθήσεις των ούλων σχετίζονται άμεσα με την γενική υγεία του σώματος.

Συγκεκριμένα:
-Αυξανουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων
-Αποτελούν απειλή για άτομα που πάσχουν απο κάποιες ασθένειες όπως, διαβήτης,καρδιακά νοσήματα, κ.α.

Οι ολοκεραμικές στεφάνες είναι στεφάνες που κατασκευάζονται εξ ολοκλήρου απο κεραμικό υλικό προηγμένης τεχνολογίας, το οποίο προσδίδει άριστα αισθητικά και τεχνικά χαρακτηριστικά σε μια στεφάνη.
Στην αρχή κατασκευάζεται εσωτερικός πυρήνας απο κεραμικό ή απο ζιρκόνιο και στη συνέχεια πάνω σε αυτόν τον πυρήνα χτίζεται η στεφάνη(θήκη). Ο πυρήνας είναι αυτός που δινει υψηλή αντοχή στην στεφάνη, ενώ συγχρόνως “κρύβει” τυχόν δυσχρωμίες του δοντιού.